یادداشت

📖 کتاب، داروی آرام جان؛

نگاهی روان‌شناختی به فرهنگ کتاب‌خوانی

در جهانی که اضطراب و شتاب هر روز بیشتر بر جان آدمی سایه می‌افکند، کتاب می‌تواند همان مأمنِ امنی باشد که ذهن را آرام و روح را غنی می‌کند. از منظر روان‌شناسی، مطالعه نه‌تنها دانایی را افزایش می‌دهد، بلکه به کاهش اضطراب، تقویت تمرکز، رشد همدلی و افزایش تاب‌آوری روانی منجر می‌شود.

تحقیقات متعدد نشان داده‌اند که افراد کتاب‌خوان، در مدیریت احساسات، حل مسئله و روابط اجتماعی عملکرد سالم‌تری دارند. خواندن، گفت‌وگویی درونی است که به ما کمک می‌کند خود را بهتر بشناسیم و دیگران را عمیق‌تر درک کنیم؛ این یعنی همان چیزی که جامعه امروز ما بیش از هر زمان دیگر به آن نیاز دارد.

اما واقعیت تلخ این است که کتاب و کتاب‌خوانی هنوز در سبد فرهنگی خانواده‌ها جایگاه شایسته خود را نیافته است. در حالی که فضای مجازی هر روز سهم بیشتری از زمان و ذهن جوانان را می‌گیرد، کتاب‌خانه‌های ما اغلب خلوت‌اند و بهای کتاب برای بسیاری از خانواده‌ها سنگین است.

از مسئولان فرهنگی انتظار می‌رود که با نگاهی عمیق‌تر و دلسوزانه‌تر به این مسئله بنگرند. حمایت از ناشران، کاهش قیمت کتاب، برگزاری برنامه‌های جذاب کتاب‌خوانی در مدارس، دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی جوانان و استفاده از ظرفیت روان‌شناسان و مشاوران در ترویج «کتاب‌درمانی» می‌تواند گامی مؤثر در ارتقای سلامت روان جامعه باشد.

کتاب، تنها ابزار آموزش نیست؛ نوری است که ذهن را روشن و دل را آرام می‌کند. بیایید کاری کنیم تا این نور در خانه‌های همه ما روشن بماند.

✍️ به قلم عسل سینایی
روان‌شناس و مشاور خانواده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا